Το γεράκι

Μια βόλτα κάτω από το ηλιοβασίλεμα 

Δίχως χάδι όλα πεθαίνουν σήμερα 

Εγώ κι ένα γεράκι σε ξεχασμένη δύση 

Με την σκιά μου αναζητώ την λύση 

 

Εγώ και το γεράκι είμαστε ένα 

Πετάμε σαν σύννεφα ξεχασμένα 

Πετάμε χωρίς γη, χωρίς τροφή 

Τραβάμε την τελευταία μας πνοή 

 

Ξεχνώ την αγκαλιά μου την  άδεια 

Μια Καρδιά σε χίλια κομμάτια 

Σε μονό τραπέζι απλώνω την μοναξιά 

Τώρα έχω το γεράκι για συντροφιά 

Μα ο φίλος έχει την δική του φωλιά 

Πάει σε κάποιον που τον αναζητά 

 

Μένω να κοιτώ τον ήλιο μόνος 

Με καλεί ένας άγνωστος δρόμος 

 

Η όραση μου αλλάζει γίνομαι το γεράκι 

Χωρίς εμένα θα ‘ναι σαν να ‘χω πεθάνει 

Σκορπίζω την Καρδιά σε αγκαλιά άλλη 

Γράφω με δικά μου φτερά  ιστορίες πάλι